Kinderleidster vergeet peuter in auto op zomerse dag. Ontslag op staande voet?

5 november 2015  door Maarten van Gelderen

Tijdens een uitstapje naar een buitenspeeltuin met een groep van tien kinderen vergeet een leidster bij aankomst een peuter van twee jaar die hierdoor ongeveer anderhalf uur in de auto achterblijft.

Volgens de rechter in Rotterdam rechtvaardigt deze fout een ontslag, maar is er geen aanleiding voor een ontslag op staande voet.

De kinderleidster (33 jaar, 3 jaar in dienst) besluit tijdens een warme dag in augustus samen met een collega tien kinderen mee te nemen naar een buitenspeelplaats. Pas na ongeveer anderhalf uur bemerken zij dat één van de kinderen, een peuter van twee jaar, ontbrak. Na controle blijkt dat de peuter per ongeluk in de auto is achter gebleven. Hij wordt ongedeerd aangetroffen.

De kinderleidster wordt door haar werkgever op staande voet ontslagen. Volgens de werkgever is er sprake van ernstig plichtsverzuim ondanks het feit dat er geen sprake is geweest van enig opzettelijk handelen.

Rechter: werkneemster had kinderen moeten controleren
De rechter stelt allereerst vast dat hier sprake is van een fout in de uitvoering van de werkzaamheden die zeer ernstige gevolgen had kunnen hebben. Van de leidster en haar collega had verwacht mogen worden dat zij gecontroleerd hadden of alle kinderen buiten de auto waren en duidelijk is dat dit niet gebeurd is. Toch oordeelt de rechter dat ontslag op staande voet een te zware sanctie is.

Volgens de rechter moet rekening gehouden worden met het feit dat de werkneemster ruim drie jaar naar behoren heeft gefunctioneerd en dat een ontslag op staande voet voor de werkneemster ernstige gevolgen heeft, waaronder het niet in aanmerking komen voor een WW-uitkering. Wel meent de kantonrechter dat er sprake is van een zodanig verwijt dat ontslag op grond van verwijtbaar handelen of nalaten toegewezen dient te worden. Daarbij verwijst de rechter met name naar de gevolgen die dit incident heeft of kan hebben op de continuïteit van de onderneming van de werkgever.

Tot slot kent de rechter de werkneemster wel een transitievergoeding toe. Er is volgens de rechter namelijk sprake van verwijtbaar handelen, maar niet van ernstig verwijtbaar handelen. Dit doet enigszins denken aan de zaak van de vloekende call center medewerkster. Ook in die recente zaak oordeelde de rechter dat er wel reden was voor ontslag (op grond van verwijtbaar handelen), maar dat er geen sprake was van ernstig verwijtbaar handelen. Dit lijkt een nieuwe formule te worden voor rechters die de kool en de geit willen sparen. Wel ontslag, maar met behoud van een transitievergoeding.

Ook deze uitspraak is opgenomen in de Ontslagchecker, de online tool die aangeeft of ontslag in een bepaalde situatie wel of niet is toegestaan.