Rechtbank: ex-topman Vestia hoeft 3,5 miljoen euro niet terug te betalen

3 september 2014  door Maarten van Gelderen

Vandaag besliste de rechtbank in Rotterdam dat woningcorporatie Vestia het door haar aan ex-topman Staal betaalde bedrag van 3,5 miljoen euro niet terug kan eisen. Vestia voerde onder meer aan dat het besluit om Staal dit bedrag uit te keren destijds genomen was bij een verkeerde voorstelling van zaken. Dit argument werd door de rechtbank echter verworpen.

De in opspraak geraakte ex-bestuurder van Vestia kreeg het bedrag destijds door de Raad van Commissarissen van Vestia (dat deels bestond uit bekenden van Staal) toegekend als compensatie voor een versobering van zijn pensioenregeling. Staal voerde in deze procedure dan ook aan dat het hier niet ging om een ontslagvergoeding, maar over de bijstorting van zijn pensioen omdat de (riante) eindloonregeling vervangen werd door een zogenaamde beschikbare premieregeling.

Vestia voerde in deze procedure aan dat de toenmalige Raad van Commissarissen gedwaald zou hebben bij het nemen van deze beslissing. In juridische vaktaal: er zou sprake zijn geweest van een gebrekkige wilsvorming.

Rechtbank: gevolgen derivatentransacties spelen geen rol in deze procedure
De rechtbank meldt in haar vonnis expliciet dat de vraag of Staal Vestia benadeeld heeft als gevolg van een aantal derivatentransacties in deze procedure buiten beschouwing blijft net als de omstandigheid dat Staal lange tijd in zijn eentje het bestuur van Vestia vormde en een aantal leden van de Raad van Commissarissen bekenden van Staal waren.

Pijnlijk voor Vestia in deze procedure was het feit dat zij aanvoerde dat er destijds bij de beslissing van de Raad van Commissarissen sprake was van dwaling, terwijl de commissarissen zelf in het kader van deze procedure stelden niet gedwaald te hebben bij de beslissing om Staal een (pensioen)compensatie van 3,5 miljoen euro toe te kennen. De rechtbank geeft aan dat het op zich denkbaar is dat het besluit (om Staal 3,5 miljoen euro uit te betalen) vernietigd wordt wegens dwaling, maar dat het hiervoor wel noodzakelijk is dat een of meer commissarissen zelf ook een beroep op dwaling doen. Nu dit niet gebeurd is, kan het besluit niet (meer) vernietigd worden.

Staal mag zijn 3,5 miljoen euro aan compensatie dus gewoon behouden.