Alcohol onder werktijd. Ontslag op staande voet?

27 april 2011  door Redactie Ontslag.nl

Enkele maanden geleden moest het gerechtshof in Amsterdam oordelen over een ontslag op staande voet naar aanleiding van vermeend alcoholgebruik op de werkvloer. De werkneemster in kwestie werkte al acht jaar bij de werkgever als productiemedewerkster.

De werkneemster was werkzaam op een afdeling waar trolleys, bestemd voor vliegtuigen, met alcoholhoudende dranken werden gevuld. Juist vanwege deze ‘verleidelijke’ werkomgeving had de werkgever de werkneemster al eerder per brief laten weten dat diefstal of gebruik van drank zou leiden tot een ontslag op staande voet.

Werkgever neemt blaastest af

Na een melding van een collega dat de werkneemster een slok uit een fles met alcoholische drank zou hebben genomen, wordt er bij de werkneemster een blaastest afgenomen. Bij de werkneemster werd eerst een alcoholpromillage van 0,72 gevonden en een half uur later van 0,61. Vervolgens heeft de werkgever de werkneemster op staande voet ontslagen.

De werkneemster stelt dat zij geen alcohol heeft genuttigd op het werk. Zij geeft aan dat zij in de nacht van 31 oktober op 1 november 2007 een wake heeft bijgewoond voor een oom die een paar dagen eerder was overleden. Verder stelt de werkneemster dat zij tijdens die wake ‘flink wat’ alcohol heeft genuttigd, voor het laatst om 06.00 uur kort voordat zij (om 07.00 uur) aan het werk moest.

Volgens de werkgever had de werkneemster de werkzaamheden niet normaal kunnen verrichten als zij voor aanvang van haar werkzaamheden een grote hoeveelheid alcohol zou hebben genuttigd. Volgens de echtgenoot van de werkneemster dronk zij namelijk nooit. Bovendien werd pas na zeven uur werken een alcoholpromillage van 0,72 gevonden. Ook verklaarden haar collega’s dat zij niet hebben gemerkt dat de werkneemster alcohol had genuttigd toen zij begon met het werk.

Rechter oordeelt hard voor werkneemster

Het hof was dan ook van oordeel dat de werkneemster tijdens haar werk alcohol had genuttigd. Verder vond het hof dat de werkgever niet naar een te zwaar middel had gegrepen door haar ontslag op staande voet te verlenen. In een eerdere brief was de werkneemster namelijk al gewezen op de consequenties bij alcoholgebruik tijdens het werk.

Verder achtte het hof relevant dat de werkneemster in een omgeving werkte waar alcoholhoudende dranken in grote hoeveelheden aanwezig waren. Dat de werkneemster een onberispelijk dienstverband had en het overlijden van haar oom had te verwerken, maakte de maatregel van ontslag op staande voet niet buitenproportioneel. Wanneer de werkneemster niet had kunnen werken, dan had zij vrij moeten nemen.

Het hof Amsterdam was hier dus zeer streng voor de werkneemster. Er werd niet gekeken of de werkneemster mogelijk een alcoholprobleem had en ook de persoonlijke omstandigheden werden nauwelijks meegewogen. Ook was een deskundigenverklaring om na te gaan of het alcoholpromillage het gevolg had kunnen zijn van een flinke alcoholinname van de nacht ervoor voor de rechters kennelijk niet noodzakelijk om tot een eindoordeel te komen.

Deskundigenonderzoek

In een eerdere alcoholzaak die speelde bij de kantonrechter in Groningen werd een dergelijk onderzoek nog wel noodzakelijk geacht. In die zaak ging het om het volgende.

In 2008 hadden tussen de werkgever en werknemer vijf gesprekken plaatsgevonden, waarin aan de werknemer was medegedeeld dat de werkgever het vermoeden had dat de werknemer een drankprobleem had en dat overplaatsing naar een functie met minder verantwoordelijkheden en een minder hoge druk op zijn plaats zou zijn. De werknemer ontkende echter een drankprobleem te hebben.

Vervolgens is de werknemer na een zakelijke lunchafspraak door de politie aangehouden. De werknemer bleek een te hoog alcoholpromillage te hebben en zijn rijbewijs is ontzegd voor de duur van zes maanden. De werkgever heeft de werknemer toen schriftelijk gewaarschuwd dat niet langer werd getolereerd dat hij op het werk onder invloed van alcohol was. Ook is hij overgeplaatst en werd afgesproken dat de werkgever steekproefsgewijs een blaastest kon afnemen.

Een aantal maanden later werd bij de werknemer een blaastest afgenomen en werd een alcoholpromillage van 1,2 en daarna van 1,3 vastgesteld. De werkgever heeft de werknemer toen op staande voet ontslagen.
De kantonrechter verwierp het verweer van de werknemer dat de werkgever een ongerechtvaardigde inbreuk op zijn persoonlijke levenssfeer zou hebben gemaakt.

Gelet op de gesprekken die met de werknemer waren gevoerd, de waarschuwingen en in het belang van de goede uitoefening van de werkzaamheden, mocht de werkgever eisen dat de werknemer niet onder invloed van alcohol was onder werktijd.

De werknemer voerde wel gemotiveerd en gedocumenteerd verweer over de betrouwbaarheid van de gebruikte blaastest en de uitslag daarvan, op grond waarvan de kantonrechter wel een deskundigenonderzoek inlaste.

Alcoholgebruik onder werktijd levert meestal terechte grond voor ontslag op staande voet op

Aan de hand van de rechtspraak kan worden gesteld dat een ontslag op staande voet in de meeste gevallen wel stand houdt als de werknemer tijdens werktijd onder invloed van alcohol is dan wel tijdens werktijd alcohol heeft genuttigd. Dit is zeker het geval als de werknemer van te voren is gewaarschuwd dat het onder invloed zijn tijdens werktijd of het nuttigen van alcohol tijdens werktijd niet wordt geaccepteerd.