De 10 opmerkelijkste ontslagzaken van 2017

19 december 2017  door Wouter Van Gelderen

Ook in 2017 moesten rechters soms oordelen over bijzondere, buitengewone en soms bizarre ontslagzaken. Net als in de afgelopen jaren publiceren wij ook dit jaar een top 10 van de meest opmerkelijke ontslagzaken van het afgelopen jaar.

In volstrekt willekeurige volgorde ziet deze top 10 er als volgt uit (waarbij nummer 10 strikt genomen geen ontslagzaak betreft, maar vanwege de bijzondere omstandigheden toch aan de lijst is toegevoegd):

1. Ontslagvergoeding van ruim € 350.000 voor werknemer die onder werktijd bordeel bezocht

Een commercieel directeur van een bedrijf dat sierbestrating maakt voor de particuliere tuinmarkt wordt door zijn werkgever zonder goede aanleiding via een particulier recherchebureau geobserveerd. Ook wordt er zonder medeweten van de werknemer een peilbaken op zijn auto geplaatst.

Uit de observaties blijkt dat de werknemer zich tijdens werktijd veelvuldig met privézaken bezighoudt en onder meer regelmatig een Duits bordeel bezoekt. De werkgever ontslaat de werknemer op staande voet, maar dit ontslag is volgens de rechtbank en het gerechtshof ongeldig. Het hof vindt de opsporingsmethode disproportioneel.

De werknemer legt zich neer bij het ontslag, maar claimt en krijgt een contractueel overeengekomen ontslagvergoeding van ruim € 350.000.

2. Foute grap van werknemer kost werkgever € 43.500

Een medewerker van een bakkerij doet zich voor als de leidinggevende van zijn leidinggevende een stuurt op zondag het volgende bericht via Facebook Messenger aan zijn leidinggevende:

Verdomme jongens, ik weet niet wat jullie gisteren allemaal uitgespookt hebben, maar het is één grote bende hier. En dat moest nou maar is afgelopen zijn. Ik ben in staat om jullie er allemaal uit te gooien. Maandag gesprek op kantoor.”

De werknemer weet dat de bakkerij niet altijd even goed wordt schoongemaakt en dat de werkgever zich hier in grote mate aan stoort. De werknemer wordt vervolgens op staande voet ontslagen. Volgens de rechter heeft de medewerker met zijn grap de grenzen van het acceptabele wel overschreden, maar is de sanctie van ontslag (op staande voet) te zwaar.

De werkgever moet als gevolg hiervan in totaal € 43.500 aan (ontslag)vergoedingen aan de werknemer betalen.

3. Geen #metoo, maar knuffelcultuur. Werknemer ten onrechte op staande voet ontslagen

Een werkgever wordt geconfronteerd met een viertal schriftelijke verklaringen van vrouwelijke medewerksters die zich beklagen over seksuele intimidatie door een mannelijke collega. Daarop besluit de werkgever om deze werknemer, een kok, op staande voet te ontslaan.

Het gerechtshof stelt aan de hand van diverse getuigenverklaringen vast dat de werknemer met enige regelmaat de borsten of billen van vrouwelijke collega’s heeft aangeraakt, een arm om hun schouder legde en dat er ook de nodige knuffels werden uitgedeeld.

Toch vindt het gerechtshof dat de werknemer ten onrechte op staande voet ontslagen is. Er was namelijk sprake van een losse werksfeer, de medewerksters namen in de regel zelf het initiatief voor het geknuffel en de medewerksters hebben de kok nooit op zijn gedrag aangesproken. 

4. Hap uit donut leidt tot ontslag van supermarktmedewerkster

Een medewerkster van supermarktketen Deen is al eens gewaarschuwd voor het nuttigen van producten uit de winkel en wordt door de werkgever dan ook op staande voet ontslagen als zij op een dag een hap neemt uit een gevuld donutbroodje.

Ondanks het feit dat de partij donuts aan het einde van de dag zou worden weggegooid omdat de donuts niet langer houdbaar waren, de medewerkster niet stiekem gehandeld heeft en zij al ruim 17 jaar voor Deen werkzaam is, vindt ook de rechter dat zij terecht ontslagen is. Het ontslag op staande voet wordt wel gewijzigd in een “regulier” ontslag wegens ernstig verwijtbaar handelen.

5. Werknemer vindt € 15.000 op werkplek. Wie heeft recht op deze vondst: de werknemer of de werkgever?

Een medewerker van een afvalbrengstation treft bij het demonteren van een printer een aantal enveloppen aan met een geldbedrag van € 15.000. Als de werknemer weigert om deze enveloppen aan zijn werkgever te overhandigen, beschuldigt de werkgever hem van verduistering.

In de gerechtelijke procedure die volgt stelt de rechtbank de werknemer echter in het gelijk. Volgens de rechtbank moet het geld worden beschouwd als een verloren zaak en is de werknemer de rechtmatige vinder. De werkgever gaat tegen dit vonnis in hoger beroep en krijgt uiteindelijk van het gerechtshof gelijk.

Volgens het gerechtshof is het van belang dat de werknemer het geld niet toevallig gevonden heeft, maar was het gelet op de werkzaamheden van de werknemer onontkoombaar dat hij de enveloppen met het geld zou aantreffen. Elke willekeurige andere werknemer die de opdracht zou hebben gekregen om de printer te demonteren zo het geld ook hebben aangetroffen, aldus het gerechtshof. Daarom moet de werkgever als vinder van de enveloppen worden aangemerkt en moet de werknemer het geld dus afstaan aan de werkgever.

6. Leraar geschiedenis wordt nog voor aanvang van zijn werkzaamheden ontslagen wegens rechtsextremistische uitlatingen op social media

Een docent geschiedenis blijkt op social media veelvuldig berichten te hebben geliked van de Nederlandse Volksunie (NVU) en dit heeft voor onrust gezorgd bij diverse ouders van leerlingen.

Volgens het gerechtshof in Arnhem passen de publiekelijke uitlatingen niet bij wat de school van een docent verwacht, namelijk het bekleden van een voorbeeldfunctie, waarbij de docent dient te zorgen voor een respectvolle omgang met anderen, verdraagzaamheid en tolerantie. Het belang van onrust bij ouders weegt in dit geval zwaarder dan het individuele belang van de werknemer, aldus het gerechtshof.

7. Tandarts noemt zijn assistente “domme Peruaan” en wordt op staande voet ontslagen

Een tandarts werkt samen met een assistente die toevallig ook nog eens getrouwd is met de eigenaar van de tandartspraktijk. Tijdens deze samenwerking laat de tandarts zich neerbuigend uit over de herkomst van de assistente en noemt hij haar onder meer een “domme Peruaan”.

Ook noemt hij haar “afval” en heeft hij haar een klap op de rug gegeven. De tandarts wordt op staande voet ontslagen. Hij vecht het ontslag aan en claimt ruim € 36.000. De rechter wijst deze claim onverbiddelijk van de hand. Onder meer vanwege het lengteverschil (de tandarts is 1.85 m, de assistente 1.58 m) hecht de rechter meer waarde aan het relaas van de assistente dan aan het beroep op noodweer van de tandarts.

Het ontslag op staande voet is volgens de rechter dan ook terecht gegeven.

8. Medewerker van blindeninstituut noemt collega “blind varken”

Een werkneemster van een blindeninstituut stuurt per ongeluk een grappig bedoelde e-mail die voor haar (ziende) collega bedoeld is naar een blinde collega. In deze e-mail wordt de blinde collega een “kutmongool” genoemd.

Als de blinde collega zich bij de werkgever beklaagd, doet deze laatste onderzoek naar de mailbox van de werkneemster. Daaruit blijkt dat de werkneemster haar blinde collega ook al eens als “blind varken” heeft omschreven.

In de ontslagprocedure die volgt voert de werkneemster nog aan dat e.e.a. in de context moet worden gezien. De blinde collega zorgde voor veel irritatie door zijn zeer slechte werkhouding en zijn veelvuldige privé-telefoongesprekken en Facebook-gebruik op het werk.

De rechter vindt dat de werkneemster zich desondanks verwijtbaar gedragen heeft en ontbindt haar arbeidscontract. Wel kent de rechter haar nog een ontslagvergoeding toe van € 25.000.

9. Ontslagaanzegging via LinkedIn rechtsgeldig

Een manager is werkzaam op basis van een jaarcontract. Volgens de wettelijke regels moet een werkgever minimaal één maand voor de einddatum van een dergelijk contract schriftelijk kenbaar maken of hij het contract wil verlengen of niet.

In dit geval betwist de werknemer dat hij een dergelijk schriftelijk bericht ontvangen heeft. Hij reageert echter wel op een bericht over zijn eindafrekening dat zijn werkgever hem via LinkedIn heeft gestuurd. Daarmee staat volgens de rechter vast dat dit bericht hem bereikt heeft en heeft de werkgever volgens de rechter voldaan aan de schriftelijk aanzeggingsverplichting.

Rechtbank Rotterdam 10 maart 2017, JAR 2017/104

10. Accountmanager van Hooghoudt misbruikt drankvoorraad van zijn werkgever en rijdt zijn leaseauto total loss

Een accountmanager van jeneverproducent Hooghoudt gaat zich te buiten aan de drankvoorraad van zijn werkgever en rijdt vervolgens zijn leaseauto total loss. Direct daarna wordt zijn rijbewijs ingenomen.

De werkgever stopt onmiddellijk de loonbetaling omdat de werknemer niet meer kan werken (omdat zijn rijbewijs is ingenomen) en omdat hij het lease- en het alcoholreglement heeft overtreden. In de daaropvolgende procedure beroept de werknemer zich op een alcoholverslaving.

De rechter heeft op zich begrip voor het standpunt van de werkgever, maar oordeelt uiteindelijk toch in het voordeel van de werknemer. Zijn loon moet worden doorbetaald omdat het drankmisbruik volgens de rechter het gevolg is van een reeds bestaande verslaving en volgens de vaste rechtspraak een alcoholverslaving moet worden aangemerkt als een ziekte.