Rechter: duur concurrentiebeding maximaal 1 jaar

5 januari 2013  door Maarten van Gelderen

Het gerechtshof in Leeuwarden heeft zich onlangs duidelijk uitgesproken over de maximale duur van een concurrentiebeding. Volgens de rechters van dit gerechtshof is er in het algemeen geen reden om een concurrentiebeding met een langere duur dan één jaar toe te staan.

Het ging in deze zaak om een werknemer die ruim vijf jaar bij een fabrikant van verpakkingsmateriaal had gewerkt, eerst al accountmanager, later als hoofd marketing en verkoop. Het arbeidscontract was door de kantonrechter ontbonden wegens een verstoorde arbeidsverhouding. De werknemer belandde in de WW en kreeg de kans om bij een concurrerend bedrijf in dienst te treden. Omdat hij zich belemmerd voelde door het concurrentiebeding startte hij een gerechtelijke procedure die uiteindelijk in hoger beroep door het gerechtshof in Leeuwarden behandeld werd.

Werknemer voert aan dat zijn functie ingrijpend gewijzigd is
Het oordeel van het gerechtshof in deze zaak is om meerdere redenen interessant. Zo laat het arrest goed zien hoe een rechter in het algemeen beoordeeld of een werknemer wel of niet aan een concurrentiebeding gehouden kan worden. De werknemer voerde onder meer aan dat zijn functie in de loop der jaren was gewijzigd van accountmanager naar hoofd marketing en verkoop. Deze wijziging was volgens de werknemer zo ingrijpend dat de werkgever het concurrentiebeding opnieuw had moeten overeenkomen ten tijde van de functiewijziging.

Het gerechtshof gaat hier echter niet in mee. Volgens het hof was er geen sprake van een zodanig ingrijpende wijziging van taken dat het concurrentiebeding (dat overeengekomen was toen de werknemer nog werkzaam was als accountmanager) hierdoor zijn werking zou hebben verloren.

Werknemer: ik houd me niet bezig met concurrerende werkzaamheden
Maar de werknemer wierp nog meer argumenten in de strijd. Volgens hem was zijn potentiële nieuwe werkgever geen echte concurrent van zijn oude werkgever. Het assortiment van de nieuwe werkgever zou aanmerkelijk ruimer zijn en bovendien zou de werknemer zich alleen bezighouden met producten die zijn vorige werkgever niet fabriceerde. Ook op dit punt ving de werknemer bot. Het gerechtshof hechtte weinig belang aan het feit dat de werknemer alleen producten zou gaan verkopen die zijn oude werkgever niet in het assortiment had.

Uiteindelijk komt het gerechtshof de werknemer (slechts) tegemoet op het punt van de duur van het concurrentiebeding. Volgens het beding zelf zou de werknemer gedurende een periode van twee jaar geen werkzaamheden bij een concurrent mogen verrichten. Aangezien de wet geen maximale duur stelt aan een concurrentiebeding is een dergelijk duur niet onwettig. Toch komt het gerechtshof hier met een interessante overweging.

Gerechtshof: maximale duur concurrentiebeding in principe één jaar
Volgens de rechters van het gerechtshof is er in het algemeen geen reden om een concurrentiebeding met een langere duur dan één jaar toe te staan. Waarom? Het gerechtshof verwijst hiervoor naar een gesneuveld wetsvoorstel uit 2006 waarin geregeld zou worden dat een concurrentiebeding een maximale duur van één jaar zou mogen hebben. Dit wetsvoorstel strandde uiteindelijk weliswaar in de Eerste Kamer, maar, zo redeneert het gerechtshof, op het punt van de duur van het concurrentiebeding was dit voorstel niet omstreden.

Omdat de ex-werkgever geen steekhoudende argumenten kon aanvoeren waarom deze maximale duur in dit geval niet zou volstaan, oordeelde het gerechtshof dat de werknemer na verloop van één jaar alsnog bij de concurrent aan de slag zou kunnen gaan.

Als dit arrest navolging krijgt van andere rechters, dan zou dit in de praktijk betekenen dat, behoudens hele bijzondere omstandigheden, een concurrentiebeding een maximale werkingsduur zou mogen hebben van één jaar. De kans hierop lijkt reëel nu ook de wetgever (in de toelichting op de wet Werk en Zekerheid) heeft aangekondigd verdere beperkingen te willen stellen aan het gebruik en de werking van concurrentiebedingen.