Werkgevers pas op met wederindiensttredingsvoorwaarde

26 mei 2013  door Redactie Ontslag.nl

Aan een ontslagvergunning op grond van een bedrijfseconomische reden verbindt het UWV vaak een zogenaamde wederindiensttredingsvoorwaarde. Deze voorwaarde houdt in dat de werkgever binnen 26 weken na de afgiftedatum van de ontslagvergunning geen nieuwe werknemers in dienst mag nemen voor dezelfde werkzaamheden. Dat het handelen in strijd met deze voorwaarde verstrekkende gevolgen kan hebben blijkt uit een uitspraak van de kantonrechter te Groningen.

De werkgever in deze zaak is een bedrijf dat zich bezighoudt met goederenvervoer over de weg en opslag in distributiecentra. Door bedrijfseconomische redenen moet het bedrijf afscheid nemen van 25 vrachtwagens en zich meer gaan richten op expeditiewerkzaamheden. Wegens de slechte financiële situatie van het bedrijf vraagt de werkgever op 13 juli 2012 bij het UWV Werkbedrijf een ontslagvergunning aan voor 24 werknemers, waaronder 23 internationale chauffeurs en 1 adjunct directeur.

De vergunningen worden door het UWV verleend bij beschikking van 27 september 2012. In deze beschikking is het volgende vermeld:

“Wij verlenen u hierbij toestemming om de arbeidsverhouding met werknemer op te zeggen. De verleende toestemming is acht weken geldig. U kunt de arbeidsverhouding tot uiterlijk 22 november 2012 opzeggen. Houd rekening met de regels die daarvoor gelden.

Aan deze toestemming verbinden wij de voorwaarde dat u binnen 26 weken na bekendmaking van deze beschikking geen werknemer in dienst neemt voor werkzaamheden van dezelfde aard, als u niet eerst werknemer in de gelegenheid heeft gesteld die werkzaamheden op de bij u gebruikelijke voorwaarden te hervatten…

Onder in dienst nemen valt volgens rechtspraak ook het aannemen van parttime werknemers en het inlenen van uitzendkrachten. Niet naleving van deze voorwaarde heeft tot gevolg dat de opzegging geacht wordt zonder toestemming te zijn gedaan.”

Bij brief van 5 oktober 2012 heeft het UWV haar besluit gemotiveerd. Het UWV geeft daarin aan dat het aannemelijk is dat er op de kosten bezuinigd dient te worden. Expliciet gaat het UWV nog in op de wederindiensttredingsvoorwaarde:

“…het feit dat u onder andere werkzaamheden wil uitbesteden aan ZZP’ers die in het bezit zijn van een VAR-wuo verklaring en ingeschreven staan bij de Kamer van Koophandel, doet hieraan niet af (NA: aan het oordeel dat ontslagen nodig zijn). Immers behoort het uitbesteden van werkzaamheden aan bedrijf en/of echte ZZP’ers tot de beleidsvrijheid van een werkgever. Wij tekenen daarbij aan dat de inhuur van ‘flexchauffeurs op materieel van u dan wel het inschakelen van ‘schijn’ ZZP’ers in strijd komt met de wederindiensttredingsvoorwaarde die aan deze beslissing is verbonden…

Wij merken hierbij nadrukkelijk op dat voor ons om tot deze beslissing te komen essentieel is geweest uw opmerkingen dat na de datum van het verlenen van toestemming tot het mogen opzeggen van de arbeidsverhoudingen geen uitzendkracht meer aanwezig zal zijn.”

Na verkrijging van de vergunningen zegt de werkgever direct de dienstverbanden op. De door werkgever ingehuurde uitzendkrachten blijven echter aan het werk voor werkgever.

Werknemers roepen vernietigbaarheid van het ontslag in
Het aanblijven van de uitzendkrachten is voor 8 van de ontslagen chauffeurs reden om de vernietigbaarheid van de opzegging in te roepen bij de kantonrechter. De chauffeurs vorderen in kort geding wedertewerkstelling en loondoorbetaling.

De werkgever verweert zich door aan te geven dat de leaseverplichting voor de vrachtwagens, waarop de ontslagen chauffeurs reden, nog doorloopt. De klanten dienden nog bediend te worden totdat het bedrijf zich daadwerkelijk meer op expeditie werkzaamheden zou richten. Volgens de werkgever waren de huidige chauffeurs sneller dan verwacht vertrokken en daarbij had de eigenaar van het bedrijf te kampen met gezondheidsproblemen en konden ze niet anders dan de uitzendkrachten aanhouden.

Volgens de werkgever gaat het om een overgangsfase en zal na deze fase geen gebruik meer worden gemaakt van de uitzendkrachten.

Kantonrechter: schending wederindiensttredingsvoorwaarde
De kantonrechter oordeelt dat de wederindiensttredingsvoorwaarde weliswaar vermeldt dat de werkgever ‘geen werknemer in dienst mag nemen’, maar de strekking van deze voorwaarde is niet beperkt tot het in dienst nemen. Het betreft eveneens het in dienst hebben van werknemers of uitzendkrachten.

De werkgever had al voordat de toestemming van het UWV werd verkregen uitzendkrachten ingezet. Het UWV heeft in haar beschikking aangegeven dat bij het afgeven van de ontslagvergunning rekening gehouden is met de toezegging van de werkgever dat hij direct na afgifte van de ontslagvergunningen geen uitzendkrachten meer zou inzetten.

Aangezien de werkgever echter gebruik is blijven maken van de uitzendkrachten en dat de komende maanden ook zal blijven doen, handelt de werkgever naar het oordeel van de kantonrechter hiermee in strijd met de wederindiensttredingsvoorwaarde. De opzeggingen van de arbeidsverhoudingen worden dan ook vernietigbaar geacht.

De kantonrechter veroordeelt de werkgever tot doorbetaling van het salaris van de 8 chauffeurs tot het moment dat (alsnog) een rechtsgeldige beëindiging van het dienstverband is gerealiseerd. Voorlopig zit de werkgever dus weer vast aan deze werknemers.

Wederindiensttredingsvoorwaarde wordt ruim geïnterpreteerd
Een werkgever die na afgifte van een ontslagvergunning nog steeds met uitzendkrachten blijft werken of die uitzendkrachten, oproepkrachten of werknemers opnieuw in dienst wil nemen doet er verstandig aan om zich juridisch te laten adviseren over de mogelijke risico’s en gevolgen.