Hoogste billijke vergoeding: 141.500 euro

25 januari 2017  door Maarten van Gelderen

De rechtbank Gelderland heeft onlangs de (tot nu toe) hoogste billijke vergoeding toegekend aan een directeur die door zijn werkgever buitengewoon onfatsoenlijk behandeld werd.

Toen de directeur wegens een burn out uitviel was dit voor de werkgever het sein om op alle mogelijke manieren aan te sturen op een beëindiging van het dienstverband.

Geen re-integratie maar een beëindigingsvoorstel

De directeur (46 jaar oud, 7 jaar in dienst) meldde zich op 1 september 2015 ziek als gevolg van een burn out. Volgens de bedrijfsarts zou de re-integratie gericht moeten zijn op een terugkeer in de eigen functie, maar daar dacht de werkgever anders over. In plaats van een gesprek over de wijze waarop de re-integratie zou moeten plaatsvinden, doet de werkgever de directeur een beëindigingsvoorstel.

Werkgever betaalt ineens minder loon uit

Als dit voorstel wordt afgewezen vermeldt de werkgever in het evaluatieformulier van het UWV dat werkhervatting bij een andere werkgever moet plaatsvinden omdat ‘de ziekteperiode te lang duurt en er teveel kans op een terugval is.’ Ook betaalt de werkgever na vier maanden opeens geen 100% van het loon meer, maar nog slechts 70% van het maximumdagloon. Onder druk van een kort geding van de directeur wordt dit teruggedraaid, maar de verhoudingen zijn er inmiddels niet beter op geworden.

Werkgever negeert advies bedrijfsarts

De bedrijfsarts concludeert op 24 maart dat er geen sprake meer is van arbeidsongeschiktheid door ziekte, maar wel van klachten die voortvloeiend uit het inmiddels ontstane arbeidsgeschil. Volgens de bedrijfsarts moeten partijen op korte termijn met elkaar in gesprek om hun problemen op te lossen. Dit bericht is voor de werkgever vervolgens het startsein om de directeur onmiddellijk uit te nodigen voor de algemene vergadering van aandeelhouders met als doel om hem op die vergadering te ontslaan.

Na dit ontslagbesluit start de werknemer een procedure en claimt hij naast een transitievergoeding van € 27.000 euro ook een billijke vergoeding ter grootte van € 141.500 euro. Beide vergoedingen worden volledig toegewezen.

Volgens de rechtbank heeft de werkgever allereerst een ontslagbesluit genomen zonder dat hiervoor een geldige reden was. Van disfunctioneren was geen sprake en van een gebrek aan vertrouwen is de rechter evenmin iets gebleken. Verder neemt de rechtbank het de werkgever zeer kwalijk dat hij het advies van de bedrijfsarts volledig negeert en in plaats daarvan is overgegaan tot het uitroepen van een aandeelhoudersvergadering en het nemen van een ontslagbesluit. Daarmee heeft de werkgever ernstig verwijtbaar gehandeld.

Bij het vaststellen van de hoogte van de billijke vergoeding merkt de rechtbank nog op dat het niet mogelijk moet zijn om een arbeidsovereenkomst zonder redelijke grond op te zeggen zonder daarvoor een financiële compensatie van enige omvang verschuldigd te zijn. In de hoogte van deze vergoeding moet volgens de rechter tot uitdrukking worden gebracht dat de billijke vergoeding een punitief (bestraffend) karakter heeft. De rechter vindt de gevraagde billijke vergoeding ter grootte van € 141.500 dan ook volledig op zijn plaats.